Ο ξενώνας μας και “η αίθουσα της Κοκκινοσκουφίτσας”

Tο σπίτι μας στη Las Palmas ήταν ο ξενώνας  “San Antonio”, ένα  επιβλητικό κτίριο στην Παλιά Πόλη, όπου δεν έμπαινε, ούτε έβγαινε, όποιος ήθελε. Παλαιότερα λειτουργούσε ως οικοτροφείο και έχει κρατήσει μέχρι σήμερα τον αυστηρό του χαρακτήρα.  Βέβαια ο φύλακάς του ήταν συνεργάσιμος και έτσι δεν είχαμε ιδιαίτερο πρόβλημα (ωστόσο 11.00 το βράδυ η μεγάλη ξύλινη πόρτα έκλεινε, αν και εμείς επιστρέφαμε 1 με 2 το πρωί, διότι ζητούσαμε  ειδική άδεια).

Περνώντας λοιπόν την πύλη στο ισόγειό του ξενώνα είδαμε μια μεγάλη τραπεζαρία. Ήταν η κουζίνα μας. Ανεβαίνοντας τη γυριστή σκάλα ήταν τα δωμάτιά μας. Είχαν και ονόματα: San Nicolas και Tejeda. Με 5-6 κρεβάτια το καθένα και μια ντουλάπα μόνο, νιώθαμε κάποιες φορές όπως και οι οικότροφοι της εποχής του Φράνκο αλλά δεν ήταν πρόβλημα γιατί δεν ήμασταν ποτέ στα δωμάτια παρά μόνο για ύπνο, με τόσο γεμάτο πρόγραμμα!

Για τα εργαστήριά μας και γενικά για τις  εκπαιδευτικές μας δραστηριότητες είχαμε  στον ξενώνα μας, μια μοναδικής ομορφιάς αίθουσα, την αίθουσα της Κοκκινοσκουφίτσας (Caperucita Roja). 

Κάθε μέρα μπαίνοντας σε αυτήν την  αίθουσα νιώθαμε σαν να περνάμε μέσα από μια χρονομηχανή που μας μετέφερε σε μια παλιότερη εποχή, τόσο διαφορετική από τη δική μας. Όλο το δωμάτιο από τον ένα τοίχο στον άλλο ήταν διακοσμημένο με την ιστορία της Κοκκινοσκουφίτσας, μια εικονογράφηση που διατηρούνταν από το 1957. Τα χρώματα ήταν τόσο ζωντανά λες και είχε χρωματιστεί εκείνη τη στιγμή . Πολλές ήταν οι φορές που μας αποσπούσε την προσοχή κάποια λεπτομέρεια του παραμυθιού και αντί να προσέχουμε το εργαστήριο βγάζαμε φωτογραφία τους τοίχους!!!