Σεμινάριο κατάρτισης στη Δράση 1 - Νέα Γενιά σε Δράση

Το Κέντρο Διά Βίου Μάθησης και Αειφόρου Ανάπτυξης συμμετέχει στο σεμινάριο κατάρτισης που διοργανώνει η Εθνική Υπηρεσία της Ε.Ε για τη Δράση 1 του προγράμματος «Νέα Γενιά σε Δράση» (Youth in Action). Η κατάρτιση θα πραγματοποιηθεί από 23 Νοεμβρίου έως 28 Νοεμβρίου 2012 στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ στην Αθήνα. Στόχος της κατάρτισης είναι να δώσει την ευκαιρία στους συμμετέχοντες να αναπτύξουν τις δεξιότητες εκείνες που θα τους επιτρέψουν να οργανώσουν ποιοτικά σχέδια στο πλαίσιο της Δράσης 1-Νεολαία για την Ευρώπη- του Προγράμματος της Ε.Ε. «Νέα Γενιά σε Δράση» και συγκεκριμένα στις υπο-δράσεις:

• υπο-Δράση 1.1 Ανταλλαγές Νέων
• υπο-Δράση 1.2 Πρωτοβουλίες Νέων 
• υπο-Δράση 1.3 Σχέδια Νέων για τη Δημοκρατία

Κέντρο δια βίου Μάθησης και Αειφόρου Ανάπτυξης

Αξιολόγηση-αποχαιρετισμός

Το μεσημέρι μαζευτήκαμε και οι δύο ομάδες για τελευταία φορά στο δωμάτιο της Κοκκινοσκουφίτσας για την τελική αξιολόγηση και τον αποχαιρετισμό. Ο Juan Fra μας παρουσίασε τις δυνατότητες του προγράμματος Youth in action και μας εμψύχωσε να συμμετέχουμε σε αυτό. Ακολούθησε η αξιολόγηση του προγράμματος και η αποκάλυψη των κρυφών μας angel friends.  Στην αρχή του προγράμματος είχαμε γράψει τις ελπίδες, τους φόβους και τη συνεισφορά μας στο πρόγραμμα σε ένα χαρτάκι διαφορετικού χρώματος το καθένα, δηλαδή ο καθένας είχε γράψει τρία χαρτάκια τα οποία τα αφήσαμε σε μια γωνιά της αίθουσας και όταν ήρθε η τελευταία μέρα της αξιολόγησης πήρε ο καθένας το δικό του και αναφέραμε στην ομάδα αν επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι και οι ελπίδες μας και αν συνεισφέραμε όσο είχαμε γράψει στην αρχή.

Σε έναν πίνακα ο Juan Fra είχε κάνει δύο στατιστικά διαγράμματα με τη μορφή πίτας με διάφορους παράγοντες που έπρεπε να αξιολογήσουμε για το καθένα π.χ. κτίριο, δραστηριότητες κ.λπ. και εμείς με ένα μαρκαδόρο βάζαμε σταυρό κοντά η μακριά από το κέντρο του κύκλου ανάλογα το πόσο ευχαριστημένοι ήμασταν, οπότε με μια  ματιά από μακριά στο τέλος φαίνονταν τα σημεία που δε μας άρεσαν και αυτά που μας άρεσαν.

Τέλος η ελληνική ομάδα έκανε το δικό της απολογισμό. Η στιγμή ήταν πραγματικά συγκινητική γιατί όλες περάσαμε υπέροχα. Η αρχηγός μας μοίρασε αναμνηστικά δώρα από τα Κανάρια. Το τι ακολούθησε δεν περιγράφεται. Ένα είναι σίγουρο. Όλες γεμίσαμε όμορφες εμπειρίες, ζήσαμε δυνατές στιγμές και ευχάριστες εκπλήξεις ενώ παράλληλα δημιουργήσαμε   καινούριες φιλίες τις οποίες θα προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε στο μέλλον.

Στον ελεύθερο χρόνο μας...

Αλήθεια, πόσα μικρά και μεγάλα έχουμε να θυμόμαστε από αυτό το ταξίδι! 

Έχετε πιει χυμό από κάκτο; Έχετε φάει  τέσσερις μπάλες παγωτό σε πέντε λεπτά; Έχετε περπατήσει παραλία τέσσερα χιλιόμετρα βγάζοντας δέκα φωτογραφίες το δευτερόλεπτο; Εμείς απαντάμε σε όλα ΝΑΙ!

Μια δόση “Αφρικής” ήταν η βόλτα με τις συμπαθέστατες καμήλες, στους υπέροχους αμμόλοφους. Την τελευταία ημέρα ξεκινήσαμε ένα τσούρμο νυσταγμένες Ελληνίδες κατά τις οκτώ το πρωί για το νότιο τμήμα του νησιού. Το λεωφορείο μας άφησε μπροστά από ένα εντυπωσιακό δάσος από φοινικόδεντρα και με οδηγό τον Ντάνη  φτάσαμε στο “σημείο εκκίνησης”. Αφού πασαλειφτήκαμε όλοι με αντηλιακό και κάναμε τον σταυρό μας, επιβιβαστήκαμε ανά ζεύγη στις καθισμένες καμήλες και περιμέναμε στωικά την... απογείωση! Η εμπειρία ήταν πράγματι μοναδική, όπως και η κάθε καμήλα! Στην κυρία Βιβή και στην Έφη Α. έτυχε η πιο δύστροπη από όλες, κάτι που πρόσφερε άφθονο γέλιο σε όλους τους άλλους εκτός από τις ίδιες τις επιβαίνουσες. 

Βουτιές στα νερά του Ατλαντικού (Las Canteras και Maspalomas) και φαΐ μέχρι σκασμού για να ανακτήσουμε τις χαμένες μας δυνάμεις. 

Καθημερινά σχεδόν βραδινή έξοδο στη Vegueta, όπου κυριολεκτικά είμαστε μόνοι μας εκτός από την Πέμπτη όπου οι δρόμοι ήταν ασφυκτικά γεμάτοι... και η μουρίτσα (Tropical, φυσικά) συνοδευόταν από tapas! 

Το όργιο του καταναλωτισμού... Πραγματικά δεν το έχω ξαναδεί αυτό που συνέβη! Στην αρχή τα ψώνια μας γίνονταν με κοσμιότητα, και σαν πραγματικές αλτρουίστριες που είμαστε αγοράσαμε δώρα για τους φίλους και την οικογένειά μας. Όμως, στη συνέχεια χωριστήκαμε σε “σπείρες”, όπου η κάθε μία αναλάμβανε μια περιοχή και αφήσαμε πίσω μας μόνο τις κρεμάστρες. 

    Δεν φταίγαμε μόνο εμείς γιατί και οι Ισπανοί, σαν να το κάνανε επίτηδες, είχανε REBAJAS (εκπτώσεις). Κι ενώ τα λεφτά μας λιγόστευαν επικίνδυνα εμείς αντί να σταματάμε η μία την άλλη, αντιθέτως σπρώχναμε πιο βαθιά στο βούρκο τις φίλες και συνταξιδιώτισσές μας. Αλλά με τόσες προσφορές και όμορφα πράγματα γύρω μας θα ήταν ιεροσυλία αν δεν αγοράζαμε από υπέροχα ρούχα με πέντε ευρώ μέχρι ξύλινες σβούρες βαμμένες στο χέρι (και όχι οποιοδήποτε χέρι αλλά χέρι Κανάριο). Έτσι λοιπόν και εμείς ψωνίσαμε, ψωνίσαμε σαν να μην υπήρχε αύριο και φτάσαμε στο σημείο να πούμε κάτι που δεν πίστευα ποτέ ότι θα λέγαμε...ότι δεν αντέχαμε αλλά ψώνια.

Street Soccer for Toletance ή «Ποδόσφαιρο χωρίς κανόνες»!

Πριν καλά-καλά προλάβουμε να φτάσουμε στον ξενώνα, ο Juan Fra μας οδήγησε σε ένα ανοιχτό γήπεδο ποδοσφαίρου που βρισκόταν στην πίσω πλευρά του ξενώνα. Εκεί, μας εξήγησε τους “δικούς του” κανόνες του ποδοσφαίρου, οι οποίοι διακρίνονταν από το αίσθημα της αλληλεγγύης, της συμμετοχής και πάνω απ’ όλα από το αίσθημα του δίκαιου και τίμιου παιχνιδιού! Η συνέχεια δεν είναι όπως την φαντάζεστε...δεν χωριστήκαμε σε δύο ομάδες των 11 ατόμων (καθότι και λιγότεροι, αριθμητικά) και ούτε ήμασταν ισάξια κατανεμημένοι (καθότι οι πραγματικοί γνώστες και λάτρεις του ποδοσφαίρου- κοινώς, τα αγόρια της παρέας- ήταν, αισθητά, λιγότερα). Σε αντίθεση με το “παραδοσιακό” ποδόσφαιρο, εμείς, χωριστήκαμε σε τρεις ομάδες των τεσσάρων ατόμων και με τυχαία επιλογή, σύμφωνα με τη λέξη που αντιστοιχούσε στον καθένα μας. Έτσι, θα παίζαμε σε όλο το γήπεδο, εναλλάξ, πράγμα που σήμαινε ότι και οι τρεις ομάδες θα παίζανε αναμεταξύ τους, Το παιχνίδι, πιστεύω, το απολαύσαμε όλοι...

Μάλιστα, η κάθε ομάδα είχε και τον δικό της τρόπο να ζητωκραυγάζει για τα γκολ της και η αντίπαλη ήταν υποχρεωμένη να ακολουθήσει! Ήταν ένα παιχνίδι πολύ πρωτότυπο και διασκεδαστικό, γιατί δεν είχε ούτε ανταγωνιστικό, ούτε επιθετικό χαρακτήρα, σκοπός του ήταν μονάχα η αλληλεγγύη και η αλληλοεπικοινωνία μεταξύ των ομάδων, οι οποίες είχαν και το ρόλο του διαιτητή, αποφάσιζαν δηλαδή μόνες τους για την πορεία του παιχνιδιού, μετά από συζήτηση και λογική κρίση.

Ο Βοτανικός κήπος

Όποιος πιστεύει ότι ο Βοτανικός Κήπος είναι καταπράσινος, γεμάτος με πολλά δέντρα με πλούσιο φύλλωμα και πολύχρωμα λουλούδια που ευωδιάζουν κάνει λάθος. Η βλάστηση στα Gran Canaria δεν είναι φτωχή, αλλά διαφορετική!!

Το πιο εντυπωσιακό τμήμα του κήπου βρίσκεται λίγο πριν το τέλος του, το οποίο περιλαμβάνει ένα δάσος με τους φοίνικες των Καναρίων, μία μεγάλη έκταση με δράκαινες και εντυπωσιακούς κάκτους!!!

Κάπου εκεί, λίγο πριν το τέλος, η ισπανική ομάδα μας έκανε επίδειξη παραδοσιακών πολεμικών τεχνών και παραδοσιακών παιχνιδιών. Έτσι, με τον τρόπο αυτό ήρθαμε πιο κοντά σε επαφή όχι μόνο με τη φύση των Καναρίων, αλλά και με την παράδοση των κατοίκων τους. Κατά την επιστροφή προς τον ξενώνα ήμασταν γεμάτοι χρώματα και εικόνες!!

Roque Nublo

Η μέρα σήμερα ξεκίνησε με αρκετό περπάτημα...στόχος ήταν η κορυφή του Roque Nublo (Rock in the Clouds), του ιερού βουνού των ιθαγενών (Guanche) του νησιού!! Η πεζοπορία ήταν ευχάριστη, τα τοπία πανέμορφα και η διάθεση της ομάδας ανεβασμένη!!! Όσο ανεβαίναμε πιο ψηλά, τόσο πιο εντυπωσιακή θέα απολαμβάναμε!!! Όλοι καταφέραμε και φτάσαμε στην κορυφή, όπου αντικρίσαμε τους δυο χαρακτηριστικούς για το νησί βράχους, ο ένας εξ αυτών είχε το σχήμα βάτραχου!!!

Αφού βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες με φόντο τους ιερούς ογκόλιθους και τις υπόλοιπες κορυφές (όλα προϊόντα διάβρωσης των ηφαιστειακών πετρωμάτων), χωριστήκαμε σε δύο ομάδες: η μεν μία ξεκίνησε την κατάβαση και οργάνωσε πικ νικ στους πρόποδες του βουνού, ενώ η άλλη έφαγε το κολατσιό της υπό τη σκιά του μεγάλου βράχου. Όταν ενώθηκαν οι δύο ομάδες, πήραμε το δρόμο της επιστροφής, αφού πρώτα κάναμε μία στάση στο πευκοδάσος του νησιού. Ο Juan Fra μας εξήγησε την ιδιαιτερότητα των πεύκων του Gran Canaria: το κάθε τους κλωνάρι αποτελείται από τρεις και όχι δύο πευκοβελόνες!!! Εντυπωσιακό πραγματικά!!!! Κατά την επιστροφή στον ξενώνα ήμασταν αρκετά κουρασμένοι, αλλά χαρούμενοι για την κατάκτηση του Rocke Nueble!!! 

Δημοτικό Κέντρο Νεότητας

Ξυπνήσαμε και...φορέσαμε τα καλά μας! Ξεκινήσαμε για το  Δημοτικό Κέντρο Νεότητας όπου μας υποδέχτηκε η πρόεδρος. Εκεί μιλήσαμε για τις δραστηριότητες του κέντρου και τις εντυπώσεις μας από τη συμμετοχή μας στο πρόγραμμα Youth in action. Η πρόεδρος μας έδωσε αναμνηστικά δώρα  Η επίσκεψη έκλεισε με την επίσημη φωτογραφία η οποία θα δημοσιευτεί στη τοπική εφημερίδα. Γίναμε διάσημες και στον Ατλαντικό!!!

Ένα πρωτότυπο παιχνίδι γνωριμίας με την πόλη

Ξεκινήσαμε νωρίς το απόγευμα όλη η ομάδα, Ισπανοί και Έλληνες, για να γνωρίσουμε την πόλη. Ακολουθήσαμε τον JuanFra ο οποίος είχε αναλάβει χρέη ξεναγού. Περιηγηθήκαμε στην Vegueta, την Παλιά Πόλη της Las Palmas. Επισκεφθήκαμε τα σημαντικότερα μνημεία της, τον Καθεδρικό Ναό, στην εκκλησία του Κολόμβου, στο μουσείο του Κολόμβου και στις όμορφες γωνιές της πόλης. ... Ο JuanFra μας παρουσίασε το καθένα ξεχωριστά αναφέροντας και πολλά ιστορικά στοιχεία. Με επικοινωνιακή, ευχάριστη, ζωντανή και ξεκούραστη ξενάγηση ολοκληρώθηκε το πρώτο μέρος της περιήγησης που μας γέμισε καινούργιες, ξεχωριστές εμπειρίες. Παρέλασαν μπροστά μας εικόνες από μνημεία και σπίτια, παραδοσιακά και μοντέρνα, πλατείες, δρόμους και προπαντός μορφές απλών ανθρώπων χαμογελαστών, αυθόρμητων, φιλόξενων!!...


Στο δεύτερο μέρος η σκυτάλη περνούσε στα χέρια μας...Χωριστήκαμε σε ομάδες. Με τη βοήθεια ενός χάρτη έπρεπε να πάρουμε μια αστεία φωτογραφία, να απαθανατίσουμε δηλ. κάποια αστεία φωτοστιγμιότυπα μαζί τους. Το κίνητρο ήταν ισχυρό καθώς εκτός από την γνωριμία της πόλης δινόταν και έπαθλο στη νικήτρια ομάδα με την πιο διασκεδαστική φωτογραφία! Διασκορπιστήκαμε λοιπόν στα στενά της παλιάς πόλης, και ως νέοι Κολόμβοι “ανακαλύψαμε” σοκάκια, μνημεία, πλατείες, συναναστραφήκαμε με τους κατοίκους, συζητήσαμε μαζί τους. Την προσοχή μας τράβηξαν τα graffiti ζωγραφισμένα στα περισσότερα βάλαμε τη φαντασία μας να δουλέψει, κρεμαστήκαμε από κάγκελα, χορέψαμε με ντόπιους Κανάριους, γελάσαμε με τη ψυχή μας και γνωρίσαμε καλύτερα τη πόλη που μας φιλοξενούσε.

Μετά και από το δείπνο μαζευτήκαμε στην αίθουσα, όπου συνήθως συγκεντρωνόμαστε με σκοπό να προβληθούν οι αστείες φωτογραφίες και να δοθεί το βραβείο. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν ένα χρονόμετρο και πολλά χειροκροτήματα. Η φωτογραφία που χειροκροτήθηκε για περισσότεροι ώρα ήταν και η νικήτρια. Όλες οι φωτογραφίες που ήταν εξαιρετικές, πρωτότυπες, καλοστημένες και με δόση χιούμορ, όπως απαιτούσε ο κανονισμός, μας βοήθησαν να γνωρίσουμε όλοι μαζί πολλές όμορφες γωνιές της Παλιάς Πόλης. Η ομάδα που κέρδισε όμως ήταν αυτή που...κατουρούσε καλύτερα!!

Η Κανάρια βραδιά

Οι Ισπανοί είχαν ετοιμάσει το δικό τους τραπέζι με τα παραδοσιακά τους προϊόντα. Περίεργες και ασυνήθιστες ορισμένες γεύσεις για εμάς. Ο Juan Fra είχε ετοιμάσει βίντεο παρουσίασης των νησιών που ακολούθησε ένα quiz με ερωτήσεις σχετικά με τα 7 Κανάρια νησιά. Όποιος απαντούσε κάθε φορά σωστά κέρδιζε από μια τοπική σοκολατίτσα. Η ευχάριστη και συγχρόνως συγκινητική έκπληξη ήταν μία πολυπληθής ομάδα παραδοσιακών μουσικών που ήρθε στον ξενώνα μας και τραγούδησε τοπικές καντάδες. Μας γλυκάνανε όχι μόνο με την παρουσία τους αλλά και με υπέροχα γλυκάκια κεράσματα. Ακόμη αφιέρωσαν τραγούδι στην Αλεξάνδρα για τη γιορτή της και στη Στεύη για τα γενέθλιά της! Να ζήσετε κορίτσια... Η βραδιά έληξε πάλι με δάκρυα και συγκίνηση, καθώς μας μοίρασαν κολιέ για το λαιμό με κάποιο έμβλημα των Καναρίων. Πολύ συγκίνηση...

Η ελληνική βραδιά

...και επιτέλους έφτασε η πολυπόθητη ελληνική βραδιά!!!! Είχαμε αρκετό άγχος ώστε να παρουσιάσουμε άρτια αυτά που φέραμε και φτιάξαμε και τελικά τα καταφέραμε!!! Μέσα σε μία ώρα είχε γεμίσει το δωμάτιο της κοκκινοσκουφίτσας ελληνικούς ήχους και μυρωδιές και ήμασταν έτοιμοι να υποδεχτούμε την ισπανική ομάδα. Η βραδιά ξεκίνησε με το καλωσόρισμα της Κατερίνας και την παρουσίαση των τόπων καταγωγής της καθεμιάς μας. Ακολούθησε η προβολή του βίντεο με θέμα την Ελλάδα ως σύνολο και τον κάθε τόπο που η καθεμιά μας είχε προετοιμάσει με ιδιαίτερη αγάπη. Παράλληλα, προσφέραμε τα ελληνικά προϊόντα που είχαμε φέρει στους Ισπανούς. Καλαματιανές ελιές, ρομπόλα, ρακί, ντολμαδάκια, σπιτικό λικέρ, γιαννιώτικα μπακλαβαδάκια, …., και πολλές άλλες ελληνικές γεύσεις που ενθουσίασαν τους Κανάριους φίλους μας.

Αφού “αδειάσαμε” σχεδόν το τραπέζι, ξεκίνησε ο χορός. Καλαματιανό, συρτό και τσάμικο δείξαμε στους Ισπανούς, οι οποίοι ευπρόσδεκτοι στο κάλεσμα μας, έσυραν μαζί μας τους χορούς. Η βραδιά δε θα μπορούσε να κλείσει με άλλο χορό από το γνωστό συρτάκι που το περίμεναν με ανυπομονησία οι Ισπανοί και το χόρεψαν μαζί μας με περισσή χαρά. Το ελληνικό γλέντι ολοκληρώθηκε με τα αναμνηστικά που έδωσε καθένας από εμάς στους Ισπανούς. Οι Κανάριοι ενθουσιάστηκαν με τα καλαματιανά μαντίλια, τις βεντάλιες, τα ελληνικά γλυκίσματα, τις καρτ ποστάλ των ελληνικών νησιών και έφυγαν με την υπόσχεση να οργανώσουν μια εξίσου όμορφη κανάρια βραδιά τις προσεχείς ημέρες!!!!

Για την αειφόρο ανάπτυξη... η πραγματικότητα

Τεχνολογικό Ινστιτούτο των Καναρίων
Στο σημείο με τον πιο δυνατό άνεμο μας περίμενε ο υπεύθυνος του Τεχνολογικού
Ινστιτούτου και μας ξενάγησε στις εγκαταστάσεις. Μάθαμε για τα προβλήματα που
αντιμετωπίζουν τα Κανάρια Νησιά σχετικά με την ενέργεια και ενημερωθήκαμε για
τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας που μπορούν να δώσουν ανάσα ανεξαρτησίας στα
νησιά. Μάλιστα ένα από τα νησιά, το Hiero, «κινείται» μόνο με εναλλακτικές μορφές
ενέργειας. Ξεναγηθήκαμε στα θερμοκήπια με τα μακροφύκη και ανακαλύψαμε την
εφαρμογή τους στην καθημερινή ζωή.

Η παραλία Maspalomas, ένα παράδειγμα αειφόρου ανάπτυξης...
Μόλις αντικρίσαμε τους αμμόλοφους καταλάβαμε γιατί είναι τόσο διάσημη αυτή η
παραλία. Το θέαμα ήταν εκπληκτικό!!! Όταν συνήλθαμε, αντικρίσαμε την Ισπανική
ομάδα να κατρακυλά στους αμμόλοφους. Οι πιο γενναίοι του προγράμματος έφτασαν
στην παραλία διασχίζοντας τους αμμόλοφους, ενώ οι υπόλοιποι συνέχισαν από
πιο σκιερό, αλλά εξίσου όμορφο μονοπάτι και όλοι μαζί καταλήξαμε να πίνουμε
εξωτικούς χυμούς στην παραλία. Μια παραλία ΤΕΡΑΣΤΙΑ σε πλάτος και σε μήκος,

με χιλιάδες ανθρώπους που χαιρόντουσαν τους αμμόλοφους, τον ήλιο και τα νερά
του Ατλαντικού. Εντύπωση μας έκανε που δεν υπήρχαν σκουπίδια ούτε μουσική (οι
δικές μας παραλίες έχουν καταντήσει disco…). Επίσης υπήρχαν μικρές διακριτικές
καντίνες, για αναψυκτικό και σάντουιτς, μακριά η μία από την άλλη και …υπέροχοι
σκουπιδοτενεκέδες. Ένα παράδειγμα αειφόρου ανάπτυξης!